جهل مرکب با چاشنی علم

سلام

یَعْلَمُونَ ظَاهِرًا مِّنَ الْحَیَاةِ الدُّنْیَا وَهُمْ عَنِ الْآخِرَةِ هُمْ غَافِلُونَ (ظاهری از زندگی دنیا را دانسته و از آخرت غافل هستند.)[سوره روم، آیه 7]

     چند روز پیش یکی از دوستان دعوتم کرد که سر جلسۀ دفاع از پایان‌نامه‌اش حضور داشته باشم. من هم اولش دو به شک بودم که برم یا نه؟ آخه احساس کردم که جای من نیست. ولی وقتی دیدم چقدر لطف و محبت داره و جون و دلی دعوت میکنه، دیگه گفتم باید برم. و چقدر خوب شد که رفتم! چون علاوه بر اینکه دیداری تازه شد، یکی از مسائل مهم زندگی برام تداعی شد. همین چیزی که  الآن میخوام راجع بهش چند سطری رو بنویسم.